คานาสือ

ทะเลสาบคานาซ หรือ คานาสือ ตั้งอยู่ภาคเหนือของอำเภอปู้เอ้อจิ้ง ห่างจากอำเภอปู้เอ้อจิ้งไป 150 กิโลเมตร ทะเลสาบคานาซเป็นทะเลสาบบนภูเขาอาเลอไท่ (หรือเทือกเขาอัลไต) คำว่าคานาซ เป็นภาษามองโกล หมายถึง ทะเลสาบในหุบเขา

คานาสือ ดินแดนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นแผ่นดินที่บริสุทธิ์ แหล่งสุดท้ายของมวลมนุษย์ที่ปราศจากมลภาวะ และสวยงามที่สุดที่หลงเหลืออยู่ในโลก สัมผัสกับกลิ่นอายความบริสุทธิ์ของธรรมชาติรอบกายโอบล้อมด้วยภูเขาทั้งซ้ายขวา ซึ่งเขียวขจีรายรอบไปด้วยต้นยางที่ขึ้นอยู่อย่างหนาแน่น ยามต้องแสงแดดเป็นสีเหลืองทองงามระยับ

ส่วนของพื้นราบมีการเลี้ยงลูกม้า ลูกแกะของชาวบ้านแถบริมทะเลสาบ และเมื่อมองออกไปไกลๆ จะแลเห็นความงดงามอันน่าติดตรึงใจมิรู้เลือน คานาสือ เป็นทะเลสาบที่ล้อมรอบด้วยภูเขาที่เต็มไปด้วยใบไม้ที่ผลัดเปลี่ยนสีตามฤดูกาล เป็นทะเลสาบที่ได้รับการขนานนามว่า ทะเลสาบแห่งเทพนิยายอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลถึง 1,374 เมตร มีพื้นที่ 44.78 ตร.กม. ช่วงน้ำลึกที่สุดลึกถึง 180 เมตร

จุดที่ท่านสามารถชมวิวในคานาสือ

คุ้งน้ำแสงจันทร์, คุ้งน้ำเทพยาดา, หมู่บ้านถูหว่า, ทะเลสาบขาว, ทะเลสาบดำ

คุ้งน้ำแสงจันทร์ : ขนาบด้วยภูเขาทั้งสองฝั่ง น้ำในทะเลสาบวกไปวนมาตามอิทธิพลจากภูเขา ทำให้ดูเหมือนกับพระจันทร์แรมหนึ่งค่ำ กลางเสี้ยวพระจันทร์นั้น มีเกาะพื้นที่ราบเรียบอยู่สองเกาะซึ่งดูดุจดั่งรอยเท้าขนาดใหญ่สองรอย จัดว่าเป็นจุดดึงดูดนักท่องเที่ยว ตามตำนานกล่าวไว้ว่า เจ้ามังกรซีไห่（西海龙王）ได้มาปล่อยฝน ณ สถานที่แห่งนี้ แล้วได้หลงเหลือรอยเท้าเอาไว้

แต่ก็มีคนกล่าวว่า รอยเท้านั้นคือรอยเท้าของ ชางเอ๋อ （嫦娥）ซึ่งในเวลานั้นได้ลงมาตามหาสามี และตอนที่จะกลับขึ้นไปบนสวรรค์ ไม่ทันระวัง จึงทำให้เหลือรอยเท้าเอาไว้ แต่สุดท้ายก็ยังมีอีกตำนานหนึ่งเล่าว่าเป็นรอยเท้าของเทพซวงนู๋ （匈奴）ซึ่งหลงเหลือไว้จากตอนที่ไล่ตามล่าศัตรู

คุ้งน้ำเทพยาดา : ริมลำน้ำของน้ำในทะเลสาบเกยขึ้นกับป่าและพื้นหญ้าตัดไปมาทำให้ดูเหมือนเป็นเกาะเล็กๆ มากมาย (มีมึนกว่านี้มั้ย ฮ่าๆๆ) ผู้คนต่างเรียกว่า คุ้งน้ำเทพยาดา แต่แท้จริงแล้วคือน้ำจากทะเลสาบคานาสือที่ไหลผ่านลุ่มน้ำกลางภูเขาไปอย่างช้าๆ กลายเป็นหนองน้ำและชายหาดที่ใสบริสุทธิ์ เวลาที่แสงแดดสาดส่องมากระทบ น้ำในทะเลสาบจะส่องแสงทอประกายระยิบระยับออกมา

หมู่บ้านถูหว่า : ตั้งอยู่ทางฝั่งตอนใต้ของทะเลสาบคานาสือ ห่างจากห้วยลึกระหว่างเขา 3 กิโลเมตร ในหมู่บ้านมีประชากรอาศัยกว่า 100 ครัวเรือน หรือกว่า 1400 คน ผู้คนในหมู่บ้านมักนิยมใช้ไม้ซุง（松木）มาก่อสร้างเป็นบ้านไม้ สถาปัตยกรรมประเภทนี้เรียกว่า บ้านไม้เหลี่ยม（木楞屋）กำแพงทั้งสี่ด้านใช้ไม้และอิฐก่อเรียง มีเพิงกันแดด พื้นบ้านทำจากไม้ มุมหลังคาแหลมเอียง ถือเป็นการปรับตัวให้สอดคล้องกับสภาพพื้นที่ที่มีฝนและหิมะมาก

รูปแบบการดำรงชีวิตของชาวบ้านในพื้นที่นี้ คือ เลี้ยงสัตว์เป็นหลัก ล่าสัตว์และจับปลาเป็นอาชีพรอง พวกเขาใช้ภาษาที่พบได้น้อยแล้วในประเทศจีน ซึ่งก็คือ ภาษาถูหว่า เป็นภาษาที่ขึ้นกับภาษาท้องถิ่นโบราณอาเอ่อไท้（阿尔泰）หรือชนเผ่าทูเจี๋ย（突厥）และเป็นภาษาหนึ่งเดียวที่ทราบมาว่าเป็นภาษาที่สืบทอดมาจากความศรัทธาในศาสนาพุทธ (ซินเจียงส่วนมากจะนับถือศาสนาอิสลาม)

ทะเลสาบขาว : คนพื้นที่เรียกขานว่า “อาเค้อคู้เล่อ”（阿克库勒）เนื่องจากทะเลสาบขาวและใสมากจึงเป็นที่มาของชื่อนี้ ทะเลสาบขาวตั้งอยู่ที่ภูเขาอาเอ่อไท้ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของทะเลสาบคานาสือ ความสูงจากระดับน้ำทะเลคือ 1954 เมตร มีพื้นที่ประมาณสิบตารางกิโลเมตร ตลอดสี่ฤดูกาลน้ำในทะเลสาบล้วนเป็นสีขาว ตามคำบอกเล่าได้กล่าวไว้ว่า น้ำในทะเลสาบเป็นสีขาวเนื่องจากธารน้ำแข็งขยับตัวเสียดสีกับก้อนหินจำนวนมากจนเปลี่ยนเป็นสีขาวและไหลลงไปสู่ทะเลสาบ

ทะเลสาบดำ : ห่างจากหมู่บ้านคานาสือไปทางทิศตะวันตก 13 กิโลเมตร ทะเลสาบแห่งนี้เกิดขึ้นจากธารน้ำแข็ง เนื่องจากสมัยโบราณธารน้ำแข็งแตกตัว ประกอบกับธารน้ำแข็งจำนวนมากแตกสลาย ปัจจุบันจึงกลายเป็นกลุ่มทะเลสาบ

กลุ่มทะเลสาบตั้งอยู่ที่กลางภูเขาจนถึงยอดภูเขา ความสูงจากระดับน้ำทะเลคือ 1800 ~ 2200 เมตร ทะเลสาบใหญ่เล็กต่างๆกระจายเรียงรายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุด คือ ทะเลสาบสาบคาลาคู้เล่อ （喀拉库勒湖）ทะเลสาบดำอี้จี๋（意即黑湖）เฉิงหม่าโท๋วสิง（呈马头形） มีพื้นที่ 1.2 ตารางกิโลเมตร ระดับความลึกเฉลี่ยของน้ำคือ 5 เมตร

ช่วงเวลาที่เหมาะสมในการท่องเที่ยวเส้นนี้

• เดือนพฤษภาคม เป็นช่วงฤดูร้อน แน่นอนว่าช่วงนี้มีพื้นป่าและทุ่งหญ้าที่เป็นสีเขียวและยังมองเห็นภูเขามีหิมะปกคลุม แต่อากาศยังมีความหนาวอยู่พอสมควร
• เดือนมิถุนายน-กรกฎาคม ก็ยังเป็นช่วงฤดูร้อน แต่บริเวณทุ่งหญ้าเริ่มการบานของดอกไม้นานาชนิดทำให้มีความสวยงามอย่างมาก อากาศเย็นสบายไม่หนาวมาก
• เดือนสิงหาคม-เดือนกันยายน เป็นช่วงที่นักท่องเที่ยวนิยามมากันช่วงฤดูใบไม้ร่วงหรือช่วงเปลี่ยนสีของใบไม้

วิธีการเดินทางที่สะดวกที่สุด

• ขึ้นเครื่องบินไปลงที่เมือง “อูรูมูฉี” แล้วต่อเครื่องบินไปลงยังเมือง “คานาสือ”