อานิสงส์สร้างสะพาน

วันหนึ่งพระกปิลัตเถระ อธิษฐานให้น้ำในมหาสมุทรแข็งกระด้างเดินไปมาได้สะดวกพระภิกษุ สงฆ์เห็นฤทธานุภาพของท่าน เลื่อมใสในธรรมคำสอน ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายิ่งนัก เพราะสามารถ บันดาลให้ผู้ประพฤติปฏิบัติให้บรรลุกฤษฎาภินิหารต่าง ๆ กำลังปรารภเรื่องพระกปิลัตเถระอยู่ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า เสด็จมาประทับเหนืออาสนะ ทรงดำรัสถามทราบเรื่องแล้ว ตรัสพระธรรมเทศนาว่า “

“อตีเต กาเล”

ในอดีตกาลครั้งศาสนา พระกุกกุสันโธสัมมาสัมพุทธเจ้า พระกปิลัตเถระ เกิดในตระกูลคนเข็ญใจ มีอาชีพในทางรับจ้างพอเลี้ยงอัตภาพให้เป็นอยู่ไปวันหนึ่ง ๆ ได้เห็นทางโคจนบิณฑบาตของภิกษุสงฆ์ มีเปียกความชื้นแฉะจึงนำทรัพย์ที่ตนรวบรวมไว้เพียงเล็ก น้อยมาสร้างทางถวายให้เป็นทานแก่พระผู้เป็นเจ้า

“กลํ กตฺวา”

ครั้นบุรุษเข็ญใจนั้นใกล้จะถึงแก่ความ ตาย ก็เกิดอัศจรรย์นิมิตเป็นมหามงคล คือเห็นสะพานเงินสะพานทองทอดลงมาแต่เทวโลก จะรับบุรุษ เข็ญใจนั้นให้ขึ้นไปสู่สวรรค์บุรุษเข็ญใจจึงพูดว่าประเดี๋ยวจะขึ้นไป คำที่กล่าวนั้นก็ปรากฏแก่คนทั้ง หลาย อยู่มาประมาณครู่หนึ่งก็ถึงอนิจกรรมทำลายขันธ์ ขณะนั้นเสียงดุริยางค์ดนตรีก็ดังสนั่นหวั่นไหว ก้องเวหา ประชาชนต่างก็ได้ยินเสียงทิพย์ดนตรี อันเทพนิมิตให้เกิดมีทุกถ้วนหน้าส่วนบุรุษเข็ญใจนั้น

ครั้นทำลายขันธ์แล้วก็ไปเกิดบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เสวยทิพย์สมบัติอันมโหฬารประกอบไปด้วยแก้ว ๗ ประการ ตลอดมาจนถึงศาสนาพระตถาคตนี้ เทพบุตรองค์นั้นจึงจุติจากวิมานลงมาเกิดเป็นมนุษย์ ออกมาบวชในพุทธศาสนาบำเพ็ญเพียรได้สำเร็จพระอรหัตตผล

ประกอบไปด้วยวิชชาและอภิญญา จึงบันดาลน้ำในมหาสมุทรแข็งกระด้างราวกับว่าพื้นปฐมพี ด้วยอานิสงส์ที่ได้สร้างสะพาน แต่ครั้งศาสนา แห่งพระกุกกุสันโธสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น มาแสดงวิบากผลให้ปรากฏแก่ท่าน พระมหากปิลัตเถระ